-
1 zaostrz|yć
pf — zaostrz|ać impf Ⅰ vt 1. (naostrzyć) to sharpen [patyk, ołówek] 2. (obostrzyć) to tighten [kontrolę, ochronę, restrykcje, dyscyplinę]; to toughen [przepisy, kary]- więzienie o zaostrzonym rygorze a top-security prison3. (zaognić) to exacerbate [stosunki, spór, konflikt, sytuację, kryzys] 4. (uczynić wyrazistym) to sharpen [kontrast]- zaostrzyć różnice między czymś a czymś to deepen the difference between sth and sth5. (wzmóc) to sharpen [ból, apetyt] 6. Kulin. to make [sth] hot/hotter [jedzenie] Ⅱ zaostrzyć się — zaostrzać się 1. (nabrać wyrazistości) [różnice, kontrasty, rysy] to sharpen 2. (zaognić się) [konflikt, sytuacja, kryzys] to be exacerbated 3. (stać się surowym) [kontrola, ochrona] to become tight/tighter; [przepisy] to become stricter; [kary] to become tougher 4. (wyostrzyć się) [apetyt, ból, zmysły] to sharpenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaostrz|yć
См. также в других словарях:
nabrać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… … Słownik frazeologiczny
nabierać – nabrać rumieńców — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: stawać się rumianym na twarzy, przestawać być bladym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był coraz zdrowszy: dużo jadł i nabrał rumieńców. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabierać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… … Słownik frazeologiczny
zaostrzyć — dk VIb, zaostrzyćrzę, zaostrzyćrzysz, zaostrzyćostrz, zaostrzyćrzył, zaostrzyćrzony zaostrzać ndk I, zaostrzyćam, zaostrzyćasz, zaostrzyćają, zaostrzyćaj, zaostrzyćał, zaostrzyćany 1. «ostrząc, strugając nadać czemuś ostry koniec, uczynić coś… … Słownik języka polskiego
rumieniec — m II, D. rumienieceńca; lm M. rumienieceńce 1. «różowe zabarwienie policzków, stałe lub występujące chwilowo pod wpływem gorąca, gorączki, wstydu itp.» Zdrowe, mocne rumieńce. Chorobliwe, niezdrowe rumieńce. Rumieniec gniewu, wstydu. Oblać się… … Słownik języka polskiego